Zo, de eerste horde is genomen. Afgelopen vrijdag bestond dit kabinet honderd dagen. Met alle gedoe rondom de totstandkoming best een prestatie. Maar een kabinetsperiode duurt bijna 1500 dagen. Jullie moeten het dus nog even samen volhouden voordat de champagne echt kan knallen.

Toch was er afgelopen vrijdag voor jou al reden voor een feestje. Maurice de Hond had een populariteitspolletje gedaan naar de nieuwe ministers. Er was maar één minister die in de buurt van kabinetsgezicht Mark Rutte scoorde. Jij. Terugdenkend aan het slotfeestje van de 100 dagentour van het vorige kabinet verwondert mij dat niet.

Om de een of andere reden belandde ik op de genodigdenlijst en daar je als kleine ondernemer niet iedere dag post krijgt van de Minister President, maakte ik tijd om te gaan. Onderdeel van het programma was een sessie met een kleine groep aanwezigen die begon met een vrolijk: “Welkom allemaal, fijn dat jullie zijn gekomen en zeg maar gewoon Jan-Kees”. Heb je toevallig afgelopen weken een collega gesproken over mijn column die zich ergerde aan het tutoyeren, dan weet je nu wie daar verantwoordelijk voor is. Tijdens de rest van de sessie was je enthousiast en betrokken en stond je open voor de meningen en suggesties.

Voor het geval je denkt dat de rest van deze column een lofzang op jou gaat zijn, moet ik je teleurstellen. Want hoewel je tijdens die bijeenkomst en in de jaren erna uitblonk in het kabinet, hebben we daar de komende 1400 dagen weinig aan.

Terwijl deze ex-failliete ondernemer in alle rust een column zit te tikken, dwalen haar gedachten steeds af naar een collega-ondernemer die deze dagen bijna gek van de onzekerheid over het voortbestaan van zijn bedrijf. En hij is ongetwijfeld niet de enige die nu in de ondernemerspenarie zit en nog niet weet of hij de salarissen van zijn werknemers kan betalen.

Wat er aan de hand is? Terwijl de mensen van je collega Maxime Verhagen de geldkraan opendraaien om ondernemerschap en innovatie te stimuleren, draaien jouw banken hun geldkraan op de meest onmogelijke momenten dicht. Ook bij innovatieve ondernemers. Typisch gevalletje van dweilen met de kraan open voor de overheid dus.

Ondernemers zijn niet de oorzaak van deze crisis. Dat zijn de goddelijke banken – en hun toezichthouders. Het wordt hoog tijd dat zij stoppen met het afwentelen van hun verantwoordelijkheid op ondernemers. En er is maar één iemand die daar wat aan kan doen.

Mijn advies aan jou is dan ook de komende 100 dagen een manier te vinden zodat ondernemers met bankproblemen niet langer aan die financiële ‘goden’ zijn overgeleverd.

Als dat jou lukt, kunnen al die ondernemers ook de komende 1400 dagen hun bijdrage blijven leveren aan onze economie en is er reden voor een echt feestje.

[twitter style=”vertical” float=”left” lang=”nl”]  [linkedin_share style=”top” float=”left”]  [fblike style=”box_count” float=”left” showfaces=”false” width=”450″ verb=”like” font=”verdana” locale=”nl_NL”]