Vijf jaar geleden mochten twee ondernemers, Herman Dummer en Nils Roemen, tijdens een grote beurs een stand vullen die over was. In plaats van daar iets te verkopen, gaven ze iedere bezoeker die langs kwam een boek, stelden ze hen een vraag en dachten mee over het antwoord. Zo kwamen ze erachter dat als mensen vragen wat ze echt willen, de kans aanzienlijk groter wordt dat ze dat ook krijgen. Er zijn namelijk heel veel mensen die anderen graag helpen.

Vanuit die gedachte gingen Herman en Nils bijeenkomsten organiseren met groepjes mensen. Ze kregen al snel hulp en mede dankzij Twitter groeide hun initiatief de afgelopen jaren enorm. Tegenwoordig zijn er meerdere sessies per week verdeeld over heel Nederland – voor besloten gezelschappen en openbaar toegankelijke. Daarnaast is het een van de meeste gebruikte termen geworden op Twitter. Daar kun je tegenwoordig zo’n beetje iedere vraag stellen, zolang je er hekje #durftevragen of de afkorting #dtv achter zet. En al die vragen samen bereiken inmiddels zo’n 250.000 Nederlanders. Per dag.

Via datzelfde Twitter kwam ik een jaar of twee geleden in contact met Durftevragen. Omdat ik het een geweldig concept vind, besloot ik het ook naar mijn stad Tilburg te halen. Wat niet meer inhoudt dan dat ik sinds dit voorjaar de lokatie en de drankjes sponsor voor een maandelijkse sessie omdat ik het leuk en leerzaam vind zelf mee te denken en luisteren. Een van de inmiddels 15 officiële begeleiders doet het echte werk. Zij helpt ondernemers hun vraag te formuleren en de groep die te beantwoorden.

De begeleider besloot de Tilburgse sessies ‘Durftevragen voor ondernemers’ te noemen. Daardoor leerde ik de afgelopen maanden een aantal zaken kennen waar ondernemers mee zitten. En die vertonen opvallend veel overeenkomsten. Maar wat mij tijdens die sessies vooral opvalt is de enorme bereidheid van de deelnemers om anderen te helpen. Elke keer weer.

Deze zomer werden mijn gedachten regelmatig beheerst door wat vragen die me onrustig maakten. Durftevragen indachtig besloot ik in september enkele mensen uit mijn netwerk te vragen me te helpen bij de antwoorden. En wat bleek, dat deden ze graag. Door over een drempel te stappen had ik met slechts enkele telefoontjes weer rust in mijn hoofd.

Vorige week bestond Durftevragen vijf jaar. Dat werd gevierd met taart en de presentatie van een boek over het concept tijdens diezelfde beurs waar het ooit begon. Het was een gezellig feestje.

Na afloop bleef ik achter met de vraag hoe goed het met het ondernemerschap in Nederland zou gaan, als kleine ondernemers massaal ervoor te kiezen te stoppen met in hun uppie alle antwoorden zoeken op de vragen waarmee ze zitten. Maar in plaats daarvan hun dromen te delen en anderen durven te vragen met hen mee te denken. Waarschijnlijk nog veel beter dan nu.

[twitter style=”vertical” float=”left” lang=”nl”]  [linkedin_share style=”top” float=”left”]  [fblike style=”box_count” float=”left” showfaces=”false” width=”450″ verb=”like” font=”verdana” locale=”nl_NL”]