Niet alleen voor jeugdige gelovigen wordt december een spannende maand. Ook de medewerkers van ’s lands mooiste boekhandelsketen gaan een enerverende tijd tegemoet. Want net na een uitgebreid artikel over Selexyz in deze krant, heeft de boekverkoper gemeld dat pas half januari duidelijk wordt of de winkels blijven bestaan.

In de tussentijd doet Selexyz haar? uiterste best redenen te creëren om hun winkels te bezoeken. Zo hadden ze een paar dagen geleden de wereldprimeur van een nieuwe luxe cd – met 13 nog nooit uitgebrachte nummers – van The Rolling Stones. Nou trekken ‘niet eerder uitgebrachte’ muzieknummers mij zelden, maar het klinkt leuk. Zeker ook omdat het een cd betreft van de band van Mick Jagger. En een boek over diens zakelijke capaciteiten – met daarin een minicursus Mickonomics – behoort tot mijn favoriete ondernemersboeken. Niet dat ik het helemaal heb gelezen, maar dat is voor boekwinkels ook niet waar het om draait. Ik heb het gekocht. Dat is genoeg.

Maar ja, Selexyz verkoopt steeds minder boeken en maakt hoge kosten. En internetboekhandels verkopen steeds meer boeken en hebben lage kosten. Dan lijk je de strijd te verliezen. Zeker als je denkt dat jouw grootste toegevoegde waarde is dat je een enorme sortering boeken op voorraad hebt. Terwijl je USP eigenlijk is dat je een enorme sortering boeken etaleert. Tja, dan kun je wachten op een liquiditeitsprobleem.

Bol.com vraagt schrijvers en uitgevers geld om boeken onder de aandacht te brengen van potentiële kopers en rekent pas af als ze zijn verkocht. Selexyz koopt boeken in, heeft een batterij personeel om ze in hun winkel te promoten en verkopen, en verdient die investering pas terug als de boeken worden verkocht. Het mag duidelijk zijn dat beiden na aftrek van de kosten van tussenpersonen als uitgever en Centraal Boekhuis weinig overhouden. En dat alleen lean en mean Bol.com geld kan verdienen.

Een van Mick Jagger’s lessen is dat je zo veel mogelijk schakels tussen creatief en eindklant moet uitschakelen. Daarnaast is het als bedrijf de kunst zo weinig mogelijk risico te lopen en zo veel mogelijk ambassadeurs te verzamelen. Misschien moet de interimbaas van Selexyz daar maar eens heel snel over nadenken. Want Selexyz lijkt de tussenschakel te worden die verdwijnt. Maar ze kunnen er ook voor kiezen slim te gaan samenwerken met schrijvers en andere producenten. Ik ben ervan overtuigd dat die graag bereid zijn een deel van het financiële risico van Selexyz over te nemen in ruil voor een plekje in hun etalage.

Het enige dat schrijvers in het internettijdperk nog bindt aan uitgevers is de plek in het winkelschap. Als Selexyz durft te kiezen die tussenschakel eruit te werken, krijgt ze minder kosten en meer ambassadeurs. En kunnen zijn medewerkers nog een hele tijd boeken blijven verkopen.

[twitter style=”vertical” float=”left” lang=”nl”]  [linkedin_share style=”top” float=”left”]  [fblike style=”box_count” float=”left” showfaces=”false” width=”450″ verb=”like” font=”verdana” locale=”nl_NL”]